Komisja Równości i Praw Człowieka to najaktywniejsza komisja spośród 22 działających w Związku. Została powołana do życia przez Zarząd ZMP w listopadzie 2020 roku i przez ten czas jej członkowie spotkali się kilkanaście razy. W sferze zainteresowania Komisji znajduje się bardzo wiele różnych tematów – począwszy od edukacji i praw uczniów, sytuacji uczniów cudzoziemskich, poprzez kwestie umocowania prawnego rad kobiet, spraw wszelkiego rodzaju wykluczeń w przestrzeni miast, w urzędach i jednostkach prowadzonych przez samorządy. Członkowie Komisji podczas swojej dotychczasowej pracy rozmawiali o telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży, zdrowiu psychicznym młodych ludzi, o dyskryminacji i przemocy wobec kobiet. Pracowali nad standardem minimum praw człowieka w miastach, spotykali się z przedstawicielami organizacji społecznych oraz z ministrą ds. równego traktowania.

Na pierwszym w nowej kadencji spotkaniu, 28 stycznia br. w Sopocie, wybrano prezydium nowej Komisji.

Przewodnicząca:
Marta Makuch, zastępczyni prezydenta Słupska

Zastępcy przewodniczącej:
Ewa Puszkiewicz, Pełnomocniczka ds. Miast Praw Człowieka, UM Sopotu
Alina Szeptycka, Pełnomocniczka Prezydenta Wrocławia ds. Równego Traktowania, Dyrektorka Biura ds. Równego Traktowania UM Wrocławia
Grzegorz Wiończyk, członek Zespołu ds. Dialogu Międzykulturowego i Przeciwdziałania Radykalizacji, Dąbrowa Górnicza

Sekretarzyni:
Agnieszka Zawadzka, Pełnomocniczka Prezydenta Miasta Poznania ds. polityki równościowej.

Opiekunką komisji z ramienia Zarządu ZMP jest Magdalena Czarzyńska-Jachim, prezydentka Sopotu, która dotychczas była jego przewodniczącą.

Gośćmi posiedzenia byli przedstawiciele holenderskiego miasta Utrecht oraz prof. Morten Kjaerum z Uniwersytet w Aalborgu, który mówił o historii i istocie działania światowego ruchu miast praw człowieka. Zwrócił uwagę, że początkowo w latach 1945-90, gdy uchwalano międzynarodowe konwencje praw człowieka, temat ten dotyczył innych, odległych krajów niż te leżące na bogatej północy, a więc krajów Trzeciego Świata czy państw za żelazną kurtyną. O prawach człowieka na poziomie lokalnym zaczęto mówić pod koniec lat 90. XX wieku. W 2015 roku rozpoczął się dialog globalny na ten temat, gdy miasta zostały wpisane do celów zrównoważonego rozwoju ONZ.

– Miasta praw człowieka dziś to miasta dążące do stosowania podejścia opartego o prawa człowieka w swojej podstawowej, codziennej działalności – mówił prof. Kjaerun.- Podejście takie powinno być oparte o trzy kluczowe elementy: równość niedyskryminującą nikogo, angażowanie obywateli w życie społeczności i transparentność. Zawsze we wszystkich działaniach miasta ważne jest włączanie, inkluzywność.

Ekspert podkreślił, że równie dużo uwagi powinno się poświęcić ekskluzywności (wyłączeniu) i osobom, które „zostają z tyłu”. Mówiąc o wykluczaniu i nieświadomych uprzedzeniach pokazał przykłady rozwiązań w przestrzeni publicznej, małej architekturze czy transporcie publicznym w jego rodzinnej Kopenhadze. A więc np. pochyłe kratki wentylacyjne na chodnikach czy przedzielone poprzecznymi przegrodami ławki w publicznych przestrzeniach (oba rozwiązania uniemożliwiają położenie się na nich ludziom bezdomnym czy spanie na nich). Mówił o niezwykle głośno puszczanej muzyce na dworcach (która także przeszkadza w spaniu osobom, które nie mają domu). Zwrócił uwagę, że kopenhaskie metro kończy swoje trasy przed osiedlami i dzielnicami zamieszkałymi przez ubogich mieszkańców. Trasy autobusów miejskich także omijają takie dzielnice. – Wygląda na to, że nie bardzo chcemy widzieć mieszkańców tych miejsc w śródmieściach naszych miast – mówił.

Obecni na spotkaniu w Sopocie członkowie Komisji ustalili, że na kolejne posiedzenie pojadą w marcu do Bydgoszczy. (epe)

Zdjęcia: UM Sopot