Propozycje rządowe

Zagrożenia, wątpliwości zgłaszane przez stronę samorządową

Udział w programie zakupu węgla jest dla gmin nieobowiązkowy.
Będzie to zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej.

Należy wyraźnie wskazać przepis, że będzie to zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej - fakultatywne.

Deklaracja wyłączenia stosowania trybu zamówień publicznych.

Konieczność precyzyjnego uregulowana trybu zamówień publicznych.
Zagrożenia dla władz samorządowych
z tytułu wyboru podmiotu, który będzie sprzedawał węgiel bez postępowania przetargowego.

Gminy mają za zadanie zebrać od mieszkańców zapotrzebowanie na węgiel, kupić go od importera wskazanego przez rząd i dostarczyć do mieszkańca.

W przypadku wielu form organizacyjno – prawnych (np. zakładów budżetowych)
nie ma możliwości prawnych prowadzenia działalności gospodarczej.

Gminy otrzymują węgiel po niskiej cenie,
a na jego dystrybucję mogą wydać kwotę kilkuset złotych (cena regulowana maksymalna - jeśli koszty dystrybucji będą niskie, to tym samym cena sprzedaży też będzie niższa).

Kwestia braku możliwości funkcjonowania wójta w podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą. W przypadku określenia kwoty, która ma pokryć koszt sprzedaży węgla przez gminę w sposób sztywny istnieje ryzyko, że przedmiotowa sprzedaż będzie generowała stratę dla jst.

Należy w tym miejscu dookreślić kwestię odpowiedzialności za jakość surowca. Kto będzie za nią odpowiadał? Powinien istnieć certyfikat jakości opału dostarczonego przez stronę rządową.

Sprzedaż węgla mogłyby prowadzić wszystkie jednostki organizacyjne gminy, bez względu na ich status formalno – prawny.

Nie wiadomo, jak będzie opłacana akcyza (niejasne kwestie rozliczeń podatkowych).

Powinna zostać uregulowana także kwestia dokumentacyjna – jakie dokumenty będą wystawiane przez gminę na rzecz osoby uprawnionej do odbioru węgla?

Węgiel mogłaby kupić osoba, której przyznano dodatek węglowy.

Konieczność precyzyjnego i przejrzystego uregulowania przepisów „wrażliwych” (głównie w obszarach: zamówienia publiczne, działalność gospodarcza podmiotów publicznych, rozliczenia finansowe). Zagrożenia ukaraniem
w przyszłości samorządowców.

Kilkadziesiąt dużych składów opału (punktów dystrybucyjnych rozsianych po całym kraju, skąd gminy mogłyby poobierać węgiel (kilkadziesiąt do 100 km do gminy).

Działalność gospodarcza jest poza sferą usług publicznych, powinno się zatem zmienić przepisy w zakresie rozszerzenia katalogu działalności gospodarczej prowadzonej przez gminy poza sferą usług publicznych (ustawa o gospodarce komunalnej).

Gminy miałyby wydłużony okres zapłaty za węgiel do 1 – 2 miesięcy od daty kupna

Jakie gwarancje odpowiedniej jakości węgla kupowanego przez samorządy. Powinno się ustalić minimalnie okres dwóch miesięcy. Należy zauważyć, że jest to koniec roku budżetowego, kiedy gminy kończą zadania inwestycyjne, wydatkując tym samym znaczne środki, których zabraknie na zakup węgla.

Ustala się górny limit ilości węgla zakupionego przez mieszkańca w wysokości do 2 ton.

Jednostki samorządu terytorialnego nie mają narzędzi, które umożliwiłyby im weryfikację zasadności deklarowanego zapotrzebowania na węgiel. Istnieje zatem ryzyko, że rozwinie się niekontrolowany rynek odsprzedaży surowca w cenie zbliżonej do aktualnych, spekulacyjnych cen. Musi być zatem wskazany limit sprzedaży surowca. Zadania, które może realizować samorząd poza sferą usług publicznych są określone w ustawie o gospodarce komunalnej, więc należałoby rozszerzyć ten katalog o możliwość sprzedaży węgla.

Konieczność weryfikacji przez RIO projektowanych przepisów ustawy,
pod kątem zgodności z zasadami prowadzenia gospodarki finansowej przez samorządy.