Sejny to miasto powiatowe w północno-wschodniej części województwa podlaskiego. Położone na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Marychą, która jest lewym dopływem Czarnej Hańczy.
Sejny liczą ok. 5260 mieszkańców. Są najmniejszym miastem powiatowym w Polsce.

Wielonarodowość i wielokulturowość

Sejny od wieków zamieszkują nie tylko Polacy. Gdy zostało założone, dla rozpowszechnienia handlu i przemysłu, sprowadzono Żydów, którzy zasiedlali je do II wojny światowej (w 1885 roku stanowili 75% mieszkańców, a w 1931 24%). Mieszkali i nadal mieszkają w Sejnach także Litwini. Miasto zamieszkiwali również Rosjanie, Niemcy, Białorusini oraz wiele innych. Każda z tych narodowości wniosła do życia miasta własną kulturę i tradycję.

Litwini

Niedaleko Sejn położone jest przejście graniczne z Litwą. W mieście znajduje się Dom Litewski, konsulat Republiki Litewskiej, działa szkoła podstawowa z litewskim językiem nauczania „Žiburys” („Światełko”).

Historia

Sejny to miasteczko, które powstało na przełomie XVI i XVII wieku. W 1593 roku Jerzy Grodziński zakupił dobra sejneńskie od rodziny Sapiehów. W 1602 roku Grodziński z żoną, w związku z tym, że byli bezdzietni przekazali je zakonowi dominikanów. Zakonnicy z Wilna przejęli Sejny wraz z folwarkami i osiadłymi ludźmi. Sprowadzenie do miasta dominikanów zapoczątkowało pracę misyjną w okolicy. Zakonnicy utworzyli pierwsze szkoły w Sejnach, w tym średnią. Zajęli się również rozbudową gospodarczą miasteczka. Z ich pomocą w latach 1610-1619 wzniesiono murowany kościół, zaś w 1619 r. rozpoczęto budowę klasztoru. Prace budowlane ukończono przed rokiem 1706. W XVIII wieku centrum Sejn przekształciło się w duchu założeń barokowych. Działalność sejneńskich dominikanów zakończyła kasata zakonu w roku 1804. W 1816 r. miasteczko stało się siedzibą biskupstwa i stolicą diecezji sejneńskiej do 1925 roku.

W XIX wieku wzniesiono murowany budynek ratusza, sukiennice, synagogę dla Żydów oraz domy zajezdne. Podczas II Wojny Światowej znaczna część zabudowań uległa zniszczeniu. Całkowitemu zburzeniu uległy sukiennice, których nigdy nie udało się odbudować.

Okres II wojny to najcięższy czas dla zamieszkujących od wieków w Sejnach Żydów, których wysiedlono w 1939 roku na Litwę i tam zamordowano. Od 1956 do 1975 roku Sejny były siedzibą powiatu. Od 1 stycznia 1999 roku ponownie stały się miastem powiatowym.

Niepowtarzalne smaki, domowe receptury…

„Miasteczko kilkutysięczne, magiczne, urokliwe, nad rzeką Marychą, niedaleko przejścia granicznego z Litwą. Dookoła niezwykłe krajobrazy, pofałdowane obszary polodowcowe, kilkadziesiąt pięknych i czystych jezior, rzeczek i strumieni, szumiące kompleksy leśne. W okolicznych wioseczkach gospodynie produkują czystą ekologicznie żywność, wytwarzają kartacze, soczewiaki, kiszki i babki ziemniaczane, bliny, pieką sękacze, mrowiska, chleb, a smaki to niepowtarzalne, nigdzie indziej nie spotykane. Domowe receptury pilnie strzeżone, często też wzbogacone o receptury kuchni litewskiej. Obfitość jezior to możliwości wędkowania, żeglowania. Stadnina koni w pobliskim Mikołajewie spodoba się amatorom jazdy konnej i przejażdżek bryczką.

Sejny to wielowiekowa bogata historia, to atmosfera dawnego zakonu, to atrakcyjna spuścizna architektoniczna, zarówno sakralna jak i świecka. To teren chętnie odwiedzany przez ludzi szukających ciszy i spokoju, a także miejsce wielu różnych ciekawych wydarzeń kulturalnych. Czuć tu poezję Czesława Miłosza z pobliskiej Krasnogrudy, słychać dźwięki muzyki klezmerskiej dobywające się z synagogi czy koncertów organowych z Bazyliki. Sejny to kultura polskich Litwinów, to „Pogranicze sztuk, kultur, narodów”. To centrum wypadowe do niezwykłych, nieodległych miejsc.”

(Białystok subiektywnie. Blog regionalno-turystyczny o Podlasiu i Podlaskiem)

Zdjęcia: um.sejny.pl