Nagrody otrzymują osoby fizyczne i prawne związane z samorządem terytorialnym, za działania na rzecz wspólnot samorządowych w Polsce. Statutowym celem Stowarzyszenia Rzeczpospolita Obywatelska jest m.in. promowanie idei społeczeństwa obywatelskiego, integrowanie środowisk samorządowych, promocja dobrych praktyk samorządowych oraz nowoczesnych metod zarządzania wspólnotami samorządowymi, opiniowanie aktów prawnych dotyczących samorządów oraz działanie na rzecz pogłębiania regionalnej integracji europejskiej.

Nagrody przyznano w tym roku po raz dziesiąty. Jej kapitułę tworzą m.in. byli i obecni politycy, parlamentarzyści i samorządowcy, a jej przewodniczącym jest Aleksander Kwaśniewski – Prezydent RP w latach 1995-2005. Wyróżnienia przyznano w następujących kategoriach:

• za całokształt działań na rzecz samorządu terytorialnego: Andrzej Kunt (burmistrz Kostrzyna n/Odrą – 2021 i Zygmunt Frankiewicz (Senator RP, Prezes Związku Miast Polskich) – 2020
• samorząd miejski – Łukasz Komoniewski (prezydent Będzina) – 2021 i Beata Moskal-Słaniewska (prezydent Świdnicy) – 2020
• samorząd powiatowy – Krzysztof Nowak (członek Zarządu Powiatu Kłobuckiego) – 2021 i Krzysztof Romankiewicz (Starosta Zielonogórski) – 2020
• jednostka samorządu terytorialnego – miasto Gostyń – 2020 i miasto Malbork – 2021
• samorząd województwa – Edward Fedko (radny Sejmiku Województwa Lubuskiego) – 2020, za 2021 – nie przyznano
• organizacja pozarządowa – Stowarzyszenie Króla Kazimierza Wielkiego – 2021 i Towarzystwo Przyjaciół Będzina – 2020
• firma przyjazna samorządowi – Instytut Heweliusza Sp. z o.o. Wrocław – 2021 i PIRK Tor-Krak Sp. z o.o. Kraków.

Norbert Barlicki był działaczem społecznym i politycznym związanym z Polską Partią Socjalistyczną, którego aktywność przypadła na okres od początku XX wieku do czasu II wojny światowej. W latach międzywojennych był m.in. posłem na Sejm oraz ministrem w rządach Jędrzeja Moraczewskiego i Aleksandra Skrzyńskiego, a także członkiem Rady Obrony Państwa w czasie wojny z bolszewikami. W czasie okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji. Został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do Auschwitz, gdzie zmarł we wrześniu 1941 roku.