Busko-Zdrój 

To miasto uzdrowiskowe w województwie świętokrzyskim. Znane było już w XII w. jako Bużsk. Pod względem liczby mieszkańców jest siódme w województwie świętokrzyskim. 

Busko jest położone w południowej części województwa. Znajduje się 50 km na południe od Kielc i 80 km na północny wschód od Krakowa. Leży w regionie zwanym od przepływającej przezeń rzeki Nidy Ponidziem.

W 1287 r. książę Leszek Czarny nadał osadzie prawa miejskie i lokował Busko na prawie Środy Śląskiej. Prawa miejskie odebrano miastu po powstaniu styczniowym w 1869 roku, przywrócono w 1916 roku.

Pod koniec XVIII wieku na mocy królewskiego przywileju, dzięki inicjatywie Stanisława Staszica, w Busku zawiązano Kompanię Solną, która na dużą skalę rozpoczęła warzenie soli z miejscowych solanek. Leopold Beust zbudował w Busku 2 tężnie solankowe. Miasto i warzelnie soli odwiedził król Stanisław August Poniatowski.

Jednak pierwszy dokument w którym wspomina się o solankach występujących w Busku to przywilej Bolesława Wstydliwego z 1252 r. Wiadomo też, że w 1393 r. z wizytą przebywała w Busku królowa Jadwiga; istnieją zapiski kronikarzy o jej kąpieli w miejscowej solance.

Współcześnie strefa uzdrowiskowa położona jest w południowej części miasta, na terenie Parku zdrojowego i w jego otoczeniu. Bazę sanatoryjną stanowi kilkanaście obiektów, które dysponują łącznie ponad 2 tys. miejsc dla kuracjuszy. Rocznie wykonywanych jest ok. półtora miliona zabiegów, z czego 800 tysięcy to kąpiele siarczkowe. W leczeniu korzysta się z wód siarczkowych, jodkowo-bromkowych i borowiny.

Nisko

Miasto wraz z otaczającą je gminą usytuowane jest w Kotlinie Sandomierskiej, na skraju puszczy Sandomierskiej w północnej części województwa podkarpackiego na skrzyżowaniu ważnych szlaków komunikacyjnych Lublin - Rzeszów i Sandomierz - Przemyśl. Jest jedną z siedmiu gmin powiatu niżańskiego. 

Przez teren gminy przepływa rzeka San wraz z dopływami. Na zachodzie i południu gminy rozciąga się Puszcza Sandomierskam, na północ Lasy Janowskie, zaś na wschód Puszcza Solska. Lata tutaj są upalne z niewielką ilością opadów, zimy dość łagodne, umiarkowanie śnieżne.

Nisko status miasta uzyskało w 1933 roku. Na terenie gminy i miasta mieszka około 22 tys. mieszkańców.

Nisko i okolice to teren niezmiennie atrakcyjny dla archeologów. Do tej pory zinwentaryzowano około 150 stanowisk ze śladami prehistorycznych kultur. Badania archeologiczne dowodzą, że osadnictwo na tych terenach sięga znacznie wcześniejszego okresu niż 1429 r., kiedy to ukazała się pierwsza wzmianka o Nisku.

Nisko zbudowane jest na glebach piaszczystych, niesprzyjających rozwojowi rolnictwa. Jeszcze na początku XX wieku ogromny problem dla lokalnej społeczności stanowiły wędrujące wydmy, które niszczyły uprawy oraz zabudowania. Ich pozostałości można było oglądać jeszcze w latach 90. przed zbudowaniem Osiedla 1000-lecia.

14 lutego br. odbyła się w Nisku konferencja inaugurująca powstanie Klastra Rozwoju Lokalnego Gminy i Miasta Nisko.

– Uczestniczymy dzisiaj w inauguracji Klastra Rozwoju Lokalnego Gminy i Miasta Nisko. Jest to innowacyjne działanie, które do tej pory związane było raczej z przedsiębiorczością. My chcemy się trochę wzorować na tych klastrach. Przed nami wielkie wyzwanie i ogromna praca do wykonania. Mamy to szczęście uczestniczyć w nowym, potężnym programie, który wymaga znacznego zaangażowania, nie tylko instytucji okołogminnych, ale również innych organów, przedsiębiorców, stowarzyszeń i mieszkańców Niska – mówił podczas konferencji Waldemar Ślusarczyk, Burmistrz Gminy i Miasta Nisko.