Pokażmy się! Polsko-norweskie pary razem o komunikowaniu
Blisko 100 samorządowców z Polski i Norwegii spotkało się 11 i 12 marca w Bergen, aby porozmawiać na temat tego, jak skutecznie dotrzeć do mieszkańców z informacją, jak być zrozumiałym i czy sztuczna inteligencja jest faktycznie taka inteligentna.
1000014972.jpg
fot. ZMP

W spotkaniu zorganizowanym przez naszego wieloletniego partnera – Norweski Związek Władz Lokalnych i Regionalnych (KS) - uczestniczyli także przedstawiciele Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej oraz obu ambasad. Wydarzenie odbyło się w ramach Programu „Rozwój Lokalny”.

O storytellingu jako narzędziu kontaktu z mieszkańcami opowiedziała Madeleine Nordengen z Agencji Komunikacji Wergeland and Apenes w Oslo. Nie musiała ona nikogo przekonywać, że komunikacja jest narzędziem do osiągania celów strategicznych, gospodarczych i politycznych. Każdy z nas jest codziennie konfrontowany z dziesiątkami reklam i komunikatów, które są nośnikami nie tylko informacji, idei, ale i emocji. Dobry storytelling ma nie tylko informować, ale także inspirować, edukować, bawić i przekonywać. Ma on swoją strukturę, postacie, cel, ale przede wszystkim jasno określonego odbiorcę. Dobór słów oraz ich odpowiedni układ są kluczowe.

Ann-Kristin Loodtz, redaktorka i kierowniczka w sekcji prasowej Urzędu Miasta Bergen pokazała uczestnikom, jak komunikować się w prosty i przystępny sposób. Od 2022 r. na mocy ustawy organizacje publiczne w Norwegii muszą posługiwać się jasnym i poprawnym językiem, dostosowanym do odbiorców docelowych. Na mocy ustawy o tamtejszych samorządach lokalnych, gminy i powiaty muszą aktywnie informować o swojej działalności. - Należy zapewnić jak najlepsze warunki publicznego dostępu do administracji gminnej i powiatowej – mówiła Ann-Kristin Loodtz. - Dobra komunikacja ma zrozumiałe słownictwo, jasną strukturę i wygląd, tak aby czytelnicy z określonej grupy docelowej mogli znaleźć potrzebne informacje, zrozumieć je i użyć ich do zrobienia tego, czego potrzebują. Aby dobrze pisać, należy poznać swoich odbiorców, widzieć rzeczy z ich perspektywy. 60 procent informacji jest czytana na nośnikach takich jak smartfony, dlatego obraz, czcionka i jej wielkość muszą być wzięte pod uwagę priorytetowo.

Poniżej „dekalog tekstu” naszej prelegentki:

  1. Najpierw określ swój główny punkt/cel , zanim przejdziesz do szczegółów.
  2. Jasna struktura, trzymanie się tematu.
  3. Mów jedną rzecz na raz, używaj nagłówków, unikaj powtórzeń.
  4. Pamiętaj o postawieniu kropki.
  5. Pisz aktywnym językiem.
  6. Bądź przyjazny i używaj języka zrozumiałego dla większości ludzi.
  7. Jasno określaj, co czytelnik powinien zrobić
  8. Wyjaśniaj trudne słowa lub całkowicie ich unikaj.
  9. Unikaj krótkich terminów (skrótów).
  10. Sprawdź to, co napisałeś.

O kanałach komunikacji Magnus Hoem Ivesren z Uniwersytetu w Bergen zajmujący się m. in. badaniem mediów społecznościowych. Dlaczego media społecznościowe? Bo wszyscy odbiorcy właśnie tam są.

Na pozycji lidera wśród mediów nadal prym wiedzie Facebook.

Zdaniem Magnusa Ivesrena, to jak jesteśmy postrzegani w mediach różni się od naszego wyobrażenia o tym, ponieważ nie jesteśmy tak ekscytujący, jak nam się wydaje. Nie jesteśmy też tak dobrze znani ludziom, jak nam się wydaje. To, co robimy w pracy, nie zawsze jest ekscytujące dla innych ludzi, jak można by sobie tego życzyć, a to, co uważamy za istotne, nie zawsze jest tym, co jest istotne dla naszych odbiorców.

Dlatego naszym zadaniem jest sprawić, by to, co robimy, o czym piszemy i chcemy aby było zauważone, wyróżniało się wśród innych wiadomości i komunikatów, które produkują inni. Należy pamiętać o tym co my jako nadawca komunikatu chcemy powiedzieć, ale także o tym, co odbiorca chce usłyszeć. Jak znaleźć ludzi w gąszczu mediów? Jak dotrzeć do nich? Norweski ekspert radzi tak:

  • Pisz do swoich znajomych lub wyobrażonej publiczności. Czy jest to coś, co doceniłbyś sam?
  • Pisz o LUDZIACH i dla LUDZI. Nie bądź broszurą dla swojej pracy lub projektu. Pisz krótko (lub bardzo długo)
  • Pisz dla 14-latka lub wyobraź sobie, że tłumaczysz coś znajomemu w kawiarni.
  • Używaj zdjęć i filmów - koncentrując się w nich na ludziach.

Pisząc tekst warto także zadać sobie następujące pytania: Co chcemy osiągnąć? Czy można to zrobić krócej i jaśniej? Czy można odwołać się do emocji? Jeśli nie, czy można go uczynić użytecznym lub zabawnym? Czy można go udostępniać, „polubić” lub „zareagować” na niego? Czy daliśmy odbiorcom coś do zrobienia? Czy jest to właściwy moment na publikację lub kiedy jest właściwy moment na wyjście z przekazem/wiadomością.

Podsumowaniem ciekawego wystąpienia nt. mediów społecznościowych jest stwierdzenia, że ludzka motywacja jest dość stara, nawet jeśli technologia jest nowa, a jako gatunek ludzki pragniemy informacji, rozrywki, zdobywania wiedzy o ludziach i otaczającym nas świecie, wyrażania siebie i pokazywania naszej więzi z innymi - przed innymi.

Profesor Marija Slavkovik z Uniwersytetu w Bergen opowiedziała w bardzo obrazowy i dynamiczny sposób o etapie rozwoju sztucznej inteligencji (AI), o jej zaletach i możliwości użytkowania. Niestety AI niesie ze sobą także pewne zagrożenia i nieścisłości wynikające z dominacji danych anglojęzycznych w procesie uczenia maszynowego.

Drugiego dnia spotkania w Bergen przedstawiciele polskich i norweskich samorządów wzięli udział w warsztacie prowadzonym przez doradcę strategicznego ZMP, Łukasza Dąbrówkę oraz Sindre Herviga, koordynatora ds. komunikacji w ramach funduszy EOG i funduszy norweskich, podczas którego opracowywali koncepcje przedstawienia swoich działań i projektów, co ponownie potwierdziło, jak cenna jest wymiana doświadczeń i nauka od siebie nawzajem. Dzięki temu, samorządy (jak i organizacje pozarządowe oraz mieszkańcy podczas wymian i wyjazdów) czerpią z doświadczeń innych, wprowadzając realne usprawnienia w organizacji pracy, jakości usług publicznych oraz sposobach działania i współpracy między różnymi grupami interesariuszy.

Katarzyna Paczyńska
Hanna Leki


POZOSTAŁE ARTYKUŁY