Chodzi o poselski projekt nowelizacji ustawy Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, który miał ułatwić powstawanie kopalni węgla przy jednoczesnym uniemożliwieniu samorządowi zablokowania eksploatacji takich złóż. 

Projekt przewiduje wprowadzenie do porządku prawnego nowego rodzaju decyzji, tj. decyzji o utworzeniu obszaru specjalnego przeznaczenia w zakresie wydobywania węgla kamiennego lub węgla brunatnego ze złóż o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej. Taka decyzja miałaby nadrzędny charakter w stosunku do  ustalonego na terenie gminy lub miasta prawa miejscowego (miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego).

14 października projektem miała się zajmować sejmowa komisja ochrony środowiska. Jak poinformował Rzecznik Praw Obywatelskich, którego przedstawiciele mieli uczestniczyć w obradach, „procedowanie nad projektem (druk sejmowy 3818) zostało odwołane”. Punkt ten usunięto także z wtorkowego planu obrad plenarnych Sejmu kończącej się kadencji. Wcześniej RPO wnosił do marszałek Sejmu Elżbiety Witek o przerwanie prac nad projektem. Adam Bodnar podnosił m.in., że projekt „drastycznie ogranicza uprawnienia społeczności lokalnej do uczestniczenia w postępowaniu o wydanie decyzji o utworzeniu obszaru specjalnego przeznaczenia - stroną postępowania jest wyłącznie inwestor”.

Projekt krytykował Związek Miast Polskich. W podjętym 19 września br. w Inowrocławiu stanowisku Zarząd ZMP podkreślał m.in., że „przedłożony projekt wprowadza niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawa zasady uprzywilejowania jednej grupy podmiotów – przedsiębiorstw górniczych w stosunku do mieszkańców oraz innych przedsiębiorców – właścicieli nieruchomości, pod którymi zlokalizowane są zasoby węgla brunatnego i kamiennego. Zapisy projektu burzą ustanowiony porządek prawny i przestrzenny w miastach, a także przewidywalność inwestycyjną. Bezpośrednio ogranicza kluczową dla samorządu gminnego kompetencję planowania przestrzennego”.